«Ο Μιαούλης ήταν εκείνος που υπηρέτησε πιστά την ακτοπλοϊα μας περισσότερα χρόνια από τα υπόλοιπα αδέλφια του …»
Διαφήμιση στο «Βήμα» στις 14 Αυγούστου 1952 για την έναρξη των δρομολογίων του «Κολοκοτρώνη»
Στα πλαίσια των πολεμικών αποζημιώσεων από την Ιταλία, η Ελλάδα παραλαμβάνει το 1952 τέσσερα νεότευκτα ντηζελόπλοια τα οποία μένουνν γνωστά στην ιστορία της ελληνικής ναυτιλίας ως «ιταλιάνικα». Πρόκειται για τα επιβατηγά: «Μιαούλης», «Κανάρης», «Καραϊσκάκης», «Κολοκοτρώνης» (Γεώργιος Ποταμιάνος), που αποτελούν τότε επανάσταση για την ακτοπλοϊα, καθώς είναι τα πρώτα νεότευκτα πλοία στα ελληνικά νερά, με ξεχωριστή γραμμή και πολυτέλεια για τα δεδομένα της εποχής.
Τα σκάφη αυτά έχουν μήκος 81.54, πλάτος 12.83 και βύθισμα 4.59 μέτρα. Το εκτόπισμά τους είαι 4000 τονοι και είναι εφοδιασμένα με 2 εξακύλινδρες ντηζελομηχανές Fiat των 2100 ίππων που κινούν δύο έλικες και τους επιτρέπουν να αναπτύσουν επιχειρησιακή ταχύτητα 14 κόμβων. Κάθε σκάφος έχει τη δυνατότητα εξυπηρέτησης 82 επιβατών στην Α΄ θέση, 86 στη Β΄, 56 στη Γ΄ και 100 στο σαλόνι.
Τα «Μιαούλης» και «Κανάρης» έχουν κατασκευαστεί στο ναυπηγείο C.R.D.A. Monfalcone. Το «Καραϊσκάκης» στο Ansaldo Livorno και ο «Κολοκοτρώνης» στο C.N. di Taranto.
O «Μιαούλης» και ο «Κολοκοτρώνης» εξυπηρετούν για χρόνια τη γραμμή της Κέρκυρας και υπάρχουν ακόμα στις κερκυραϊκές μνήμες.
Άφιξη του «Μιαούλη» στο Καφέ Γυαλί.
Ο «Μιαούλης»
Ο «Μιαούλης» παραδίδεται στις 26 Απρίλη του 1952 και καταπλέει στον Πειραιά την Τετάρτη 2 Ιούλη. Εντάσσεται στη Θηραϊκή Ατμοπλοϊα Νομικού και την Τρίτη 8 του μήνα εκτελεί στις 6 μ.μ. το πρώτο του δρομολόγιο για Χίο – Μυτιλήνη, ενώ αργότερα δρομολογείται στη γραμμή Αγκώνα-Μπρίντιζι-Κέρκυρα-Πάτρα-Πειραιάς-Κως-Ρόδος.
Το καλοκαίρι του 1954 η Κεφαλονιά και η Ζάκυνθος καταστρέφονται από σεισμό και την πυρκαϊά που ακολουθεί. Την ημέρα εκείνη ο «Μιαούλης» επιστρέφει από την Ιταλία και θυμάται ο λογιστής του πλοίου:
«Ερχόμαστε από το Πρίντεζι με 130 επιβάτες. Στο δρόμο πήραμε τηλεγραφική εντολή να πιάσουμε στην Ιθάκη και Κεφαλληνία για να πάρουμε τραυματίες και σεισμοπλήκτους. Φθάσαμε στο Βαθύ της Ιθάκης στις 8 ½ το βράδυ. Ολόκληρη η περιοχή ήταν σκοτεινή. Ρίξαμε τους προβολείς και αντικρύσαμε το σπαρακτικό θέαμα. Το Βαθύ ήταν ένας σωρός από ερείπια. Οι κάτοικοι είχαν μπεί στις βάρκες και όσοι δεν εύρισκαν θέσι σε βάρκα ήταν όρθιοι μέσα στο νερό ή κολυμπούσαν. Ύστερα πήγαμε στη Σάμη. Κι εκεί η ίδια εικόνα. Ο περισσότερος κόσμος ήταν μέσα στη θάλασσα και στις βάρκες. Ούτε ένα σπίτι όρθιο δεν έμεινε».
Τα δρομολόγια και οι εξυπηρετούμενοι προορισμοί μεταβάλλονται κατά καιρούς και διαβάζουμε στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ελευθερία» στις 30 Οκτώβρη 1960 υπό τον τίτλο «Νέα ταχεία γραμμή Ελλάδος-Ιταλίας εγκαινιάζεται από την Ατμοπλοϊα Νομικού»:
«Το γνωστόν δ/π Μιαούλης της Ατμοπλοϊας Νομικού, εγκαινιάζει από της 4ης Μαίου 1961 την νέας δρομολογιακήν γραμμήν Αγκώνος-Βρινδησίου-Κερκύρας-Πατρών-Πειριαώς-Κω-Ρόδου και τανάπαλιν.
Το ανωτερω δρομολόγιον θα είναι εβδομαδιαίον με αναχώρησιν εκ Πειραιώς εκάστην Πέμπτην, ώρα 12.00΄ και άφιξιν εις μεν Βρινδήσιον Παρασκευήν ώραν 17.00’, εις δε Αγκώνα Σάββατον μεσημβρίαν. Εξ Αγκώνος αναχωρεί το μεσονύκτιον δια Βρινδήσιον, με άφιξιν και αναχώρησιν εκ Βρινδησίου Κυριακήν, φθάνει δε εις Πειραιά Τρίτην, ώρα 07.00’ και αναχωρεί δια Ρόδον την αυτήν ημέραν και ώραν 14.00’.
Το άνω δρομολόγιον έχει κανονισθή με ανταπόκρισιν των Ιταλικών Σιδηροδρόμων διευθυνομένων προς το εσωτερικόν Ιταλίας, Γερμανίαν, Γαλλίαν και λοιπήν Ευρώπην.
Επί του πλοίου εκτός της γνωστής περιποιήσεως και της εκλεκτής τροφής, οι επιβάται θα έχουν εις την διάθεσίν των πισίνα, κινηματογράφον, τηλεόρασιν, χορόν κλπ ίνα το ταξίδιον γίνεται με όλας τα ανέσεις και κομφόρ.
Η ως άνω Εταιρεία εκανόνισε λογικάς τιμάς δι’ όλους τους επιβάτας καθώς και δια τα αυτοκίνητά των και ελπίζει ότι η νέα ταχεία αυτή γραμμή θα εξυπηρετήση πολύ τόσον τους Έλληνας ταξιδιώτας, όσον και τους ξένους.»
Το 1973 ο «Μιαούλης» περνά στην εταιρεία «Athenian Cruises S.A», στις 06-02-1976 στην εταιρεία Στρίντζης (τότε πραγματοποιεί εκδρομές-προσκυνημα της Εργατικής Εστίας στην Τηνο) και στις 17-09-1977 στους Αδελφούς Αγαπητού.
Εκείνη την περίοδο εξυπηρετεί τα νησιά του Αιγαίου και θυμάται ένας επιβάτης:
«Ταξίδεψα με τον γερο-Μιαούλη τον Αύγουστο του 1979 επί Αγαπητών που έκανε την γραμμή της Παροναξίας (με επέκταση στις ανατολικές Κυκλάδες), για την Σχοινούσα. Πλέον ήταν σε παρακμή με πολύ αργή ταχύτητα και καπετάνιο τον Παναγή Παπαδάτο τον γνωστό νέγρο καπετάνιο (από νέγρα μητέρα). Ομορφο ταξείδι αλλά ατελείωτο. Το πλοίο όμως είχε τα χάλια του πλην της 1ης θέσης που διατηρούσε ακόμα την πολυτέλεια των σαλονιών με την ξύλινη επένδυση στους μπουλμέδες. Η δεξιά βαρδιόλα, προφανώς από κάποιο “φίλημα” με άλλο πλοίο ήταν στραβωμένη με σπασμένη την ξύλινη κουπαστή της. Πλώρα είχε δημιουργηθεί, εκεί που παλιά ήταν αμπάρι, ένας χώρος με καθίσματα πούλμαν, αυτοσχέδιο μπαρ-καντίνα και WC όπου ο συνδυασμός της μυρωδιάς της σιδερίλας και των WC ήταν ανυπόφορος και πολλά από τα καθίσματα σπασμένα. Το ξαναείδα στην Ρόδο το 1985 σε χειρότερα χάλια με έντονα ίχνη σκουριάς παντού.»
Λίγο αργότερα, το Δεκέμβρη του 1985, ο «Μιαούλης» αποσύρεται από την ενεργό υπηρεσία και στα 1988 καταλήγει για σκραπ στο Πακιστάν.
Ο «Κολοκοτρώνης»
Ο «Κολοκοτρώνης»
Ο «Κολοκοτρώνης» εντάσσεται στην Ηπειρωτική Ατμοπλοϊα του Ποταμιάνου και είναι το μοναδικό ελληνικό καράβι που είχε διπλό όνομα, καθως επιθυμία των ιδιοκτητών ήταν να μετονομαστεί σε «Γεώργιος Π. Ποταμιάνος». Όμως η μετονομασία δεν μπορούσε να γίνει καθώς το πλοίο ήταν ενυπόθηκο. Μάλιστα στη θέση όπου αναγράφεται το λιμάνι νηολόγησης, έγραφε «Γεώργιος Ποταμιάνος».
Το πλοίο παραλαμβάνεται ταυτόχρονα σχεδόν με το «Μιαούλη» και ξεκινά τακτικά δρομολόγια την Πέμπτη 21 Αυγούστου 1952. Την Πέμπτη στις 6 μ.μ. εκτελεί το δρομολόγιο προς Ηράκλειο-Ρέθυμνο-Χανιά-Πειραιά. Το Σάββατο στις 6 μ.μ. προς Ηράκλειο-Ρέθυμνο-Χανιά-Ρέθυμνο-Ηράκλειο-Πειραιά και την Τρίτη την ίδια ώρα προς: Χίο – Μυτιλήνη.
Το χειμώνα 1952-1953 κινείται στις γραμμές:
Brindisi-Κέρκυρα-Ιθάκη-Σάμη-Πάτρα-Πειραιάς (στην επιστροφή πιάνει μόνο Κέρκυρα), Πειραιάς-Χίος-Μυτιλήνη και Πειραιάς-Ηράκλειο-Ρέθυμνο-Χανιά.
Από το Δεκέμβρη το 1958 ως το Δεκέμβρη του 1959 πιάνει σε κάθε ταξίδι διαδοχικά τα λιμάνια: Βrindisi-Κέρκυρα- Σάμη-Πάτρα- Πειραιάς- Σύρος- Τήνος- Μύκονος- Ικαρία- Σάμος- Ικαρία-Μυκονος και στην επιστροφή: Μύκονος- Τήνος- Σύρος- Πειραιάς- Χίος- Μυτιλήνη- Χίος- Πειραιάς- Πάτρα- Σάμη- Κέρκυρα- Brindisi.
Από τον Απρίλη ως τον Οκτώβρη του 1960 εκτελεί το δρομολόγιο: Ancona-Brindisi-Κέρκυρα-Πάτρα-Πειραιάς-Μύκονος-Ρόδος.
Στα 1962 τα δρομολόγια του είναι: Πειραιάς-Πάρα-Σάμη-Κέρκυρα-Brindisi, Πειραιάς-Μύκονος-Σάμος και ΠειραιάςΧίος-Μυτιλήνη και το 1967: Brindisi-Πειραιάς-Λεμεσος-Χάιφα.
Τον Ιούλη του 1971 βγαίνει σε πλειστηριασμό και περνά στην Εταιρεία Κουσουνιάδη παίρνοντας το όνομα «Αχιλλεύς» και ταξιδεύει όλη τη δεκαετία του ΄70. Το 1981 βρίσκεται παροπλισμένο στην Ελευσίνα και διαλύεται το 1984.
ΠΗΓΕΣ
www.shipfriends.gr
www.nautilia.gr
Γιώργος Ζούμπος
Όπως δημοσιεύτηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, 10-1-2015
* * *
Leave A Comment