Όλοι οι Κερκυραίοι μιας κάποιας ηλικίας θα έχουν ακούσει για την Βάντα και την τραγωδία που συνέβει στο Μον Ρεπό στις αρχές του ’50.

Παρασκευή 17 Αυγούστου 1951 και ο δεκαοκτάχρονος τότε, Γιώργος Αθανάσαινας, από το Γαστούρι, μαθητής της στρατιωτικής Ιατρικής σχολής, πηγαίνει με τη δεκαεξάχρονη φίλη του Βάντα Πιέρρη για μπάνιο στο Μον Ρεπό. Η Βάντα ήταν μια γαλανομάτα μαθήτρια του Γαλλικού Ινστιτούτου, κόρη του διευθυντού του υποκαταστήματος της Εθνικής Τραπέζης στην Κέρκυρα. Κολυμπούν στην περιοχή Μον Ρεπό. Σε βάθος που δεν ξεπερνά τα 6 – 7 μέτρα, δέχονται επίθεση από λευκό καρχαρία που κομματιάζει τη Βάντα, ενώ τραυματίζει το Γιώργο.
Το γεγονός αν και συνταράσσει την Κέρκυρα, ελαχιστοποιείται και στον Αθηναϊκό τύπο εμφανίζεται την επόμενη μέρα στα οπισθόφυλλα «ψιλά» των εφημερίδων.

εφ.Ελευθερία, 18/08/1951

Ο Αγγλος ποιητής Jim Potts που βρίσκεται εκείνο το χρόνο στην Κέρκυρα γράφει δυο μικρά ποιήματα για το περιστατικό.

  1. Vanda (29.12.35 -17.8.51) and George.

Blissful swimming
In Corfu seas.
A secret love-tryst.
Just her luck
To meet a straying shark.

 2. Vanda’s Mother

All the shutters
Of the house
Stayed closed.
She couldn’t bear
To see the sea

Μετάφραση

1. Βάντα (29.12.35-17.8.51) καί Γιώργος

Ευλογημένη κολύμβηση
στη θάλασσα της Κέρκυρας
Μυστικό ερωτικό ραντεβού.
Η τύχη της, απλώς
να συναντήσει έναν αδέσποτο καρχαρία

2. Η μάνα της Βάντας

Όλα τα παραθυρόφυλλα
του σπιτιού
έμειναν κλειστά.
Δεν μπορούσε να υποφέρει
να βλέπει τη θάλασσα.

 

(Μετάφραση Πάνου Καραγιώργου).

Tην ίδια περίοδο υπάρχει και μαρτυρία εμφανίσεως, ίσως του ίδιου κήτους, και στην Λευκάδα:

*  *

Τον Ιανουάριο του 1847 από το Gosport της Αγγλίας επιβιβάζεται σε πλοία και αποπλέει το 36° τάγμα του Worcestershire της Αγγλίας, με προορισμό την Κέρκυρα. Το τάγμα εγκαταστάθηκε στο παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ανάμεσα σε μια παρέα στρατιωτών του τάγματος, που κολυμπούν στο βορινό τμήμα του Φρουρίου, βρίσκεται και ο δεκαεννιάχρονος στρατιώτης William Mills από το Backwell του Derbyshire, που είχε καταταχθεί στο στράτευμα στις 28 Απριλίου 1846.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν δημοσιεύθηκαν στις 24 Ιουλίου 1847. από την Κερκυραϊκή εφημερίδα, Έφημερίς των Ιονίων Νήσων”

«Θαλάσσιον τέρας όμοιον του περυσινού, το οποίον ευρίσκεται ήδη βαλσαμωμένον εις το Μουσείον μας, επεσκέφθη τον λιμένα μας εφέτος. Είθε όμως η εμφάνισις του νέου αυτού καρχαρία, ως εκείνη του περισυνού, να μη μας έδιδεν αιτίαν θρήνου! Την 19 τρέχοντος περί 7 μ.μ. ένα τοιούτον θαλάσσιον τέρας γιγαντιαίου μεγέθους ώρμησεν αιφνιδίως κατά στρατιώτου του 36ου τάγματος όστις εκολύμβα μετά τινών άλλων συντρόφων του πλησίον του Μώλου της Μανδρακίνας. Αφού ήρπασεν την βοράν του με τους οδόντας, ο καρχαρίας εβυθίσθη δια να την καταφανεί, αφήνων την επιφάνειαν της θαλάσσης βαμμένην με αίμα».

Λέγεται ότι την επόμενη ημέρα στην παραλία του Φρουρίου εκβράστηκε τμήμα του σώματος του στρατιώτη.

Ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός που από το 1829 είναι ήδη μόνιμος κάτοικος Κέρκυρας και το σπίτι του απείχε λίγα μόλις λεπτά βάδην, από το Μανδράκι, (Παναγιά της Μανδρακίνας) εμπνέεται από αυτό το γεγονός και το 1849 δημιουργεί τον “Πορφυρά“. (Σμπρίλιο ή Πορφυρά ονόμαζαν οι κάτοικοι του Ιονίου τον καρχαρία).

Έως σήμερα αρκετοί ειδικοί βρίσκουν το ποίημα, ακατάληπτο στα νοήματα του, που συνεπαίρνουν τον αναγνώστη σε μεταφυσικούς στοχασμούς, σε αξίες αιώνιες, την αλήθεια, την ομορφιά της ζωής, που αντί να φθείρονται από το θάνατο και τη διάλυση του ‘ναντίον, ορθώνονται στους στίχους του ποιητή, να αναδείξουν τη ισχύ τους, σ’ αυτή τη δοκιμασία.

 Στην ενεπίγραφη πλάκα, στον τάφο του William Mills, που βρίσκεται έως σήμερα στο Βρετανικό νεκροταφείο του Αργοστολίου της Κεφαλονιάς, είναι κατεγραμμένο το γεγονός… “taken by a shark whistl bathing at Corfu on 19 July 1847 in the 19th year of his age“.

πηγές: Mανώλης Μπαρδάνης: “Επιθέσεις καρχαριών-καταγραφές στην Ελλάδα” , http://www.naxosdiving.com/ , εφ. Ελευθερία,Έθνος, http://www.interpotts.com/ , ΑΠΘ συλλογή “Έφημερίς των Ιονίων Νήσων”

 

* * *

 

Διαβάστε επίσης...