Ο ελληνικός λαός πληροφορείται την επιλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας
Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, η μοναρχία εγκαθίσταται στην Ελλάδα σε εφαρμογή της Συνθήκης του Λονδίνου της 25ης Απρίλη 1832. Σύμφωνα με αυτήν τη Συνθήκη που την υπογράφουν οι τρεις «προστάτιδες» δυνάμεις Γαλλία, Αγγλία και Ρωσία και επιπλέον η Βαυαρία, αναγνωρίζουν την «ανεξαρτησία» της Ελλάδας και προσφέρουνν «τη διαδοχική κυριαρχία της Ελλάδος» στον Όθωνα «δυνάμει της προς αυτάς προσηκόντως δοθείσης πληρεξουσιότητας υπό του Ελληνικού Εθνους».
Ο ερχομός του Όθωνα
Στις 25 Γενάρη 1833 ο Όθωνας αποβιβάζεται στο Ναύπλιο.
Τον Όθωνα, που είναι ανήλικος, συνοδεύουν τρεις αντιβασιλείς, ορισμένοι από τον πατέρα του, βασιλιά της Βαυαρίας, Λουδοβίκο τον Α΄: Ο κόμης Ιωσήφ Άρμανσμπεργκ, πρώην υπουργός Εξωτερικών και Οικονομικών της Βαυαρίας, με ένα επιτελείο συμβούλων και γραφέων, για να αναλάβει τη γενική εποπτεία του κράτους και την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Ο νομομαθής Γεώργιος Μάουερ, ως «Δικαιοσύνης», «Παιδείας» και «Εκκλησιαστικών».
Ο υποστράτηγος Κάρολος Χάιντεκ, επικεφαλής 3.500 Βαυαρών μισθοφόρων στρατιωτών και χωροφυλάκων για το «Στρατιωτικών». Οι εντολές που έχει από το Λουδοβίκο Α΄ είναι να απολυθούν οι περίπου 10.000 έλληνες αγωνιστές από τον υπάρχοντα καποδιστριακό στρατό και να παραμείνουν μόνο 1200 βοηθητικοί.
Ακολουθούν ο Κάρολος Αμπελ «Εσωτερικών» και ο Κάρολος Γκρένερ «Οικονομικών». Αυτοί οι δύο είναι οι «αναπληρωματικοί αντιβασιλείς». Τους ακολουθεί πολυάριθμο προσωπικό για να στελεχώσει όλες τις υπηρεσίες. Το δάνειο των 60 εκατομμυρίων φράγκων, που δίνεται στον Όθωνα, ξοδεύεται μέχρι τελευταίας δεκάρας στους μισθούς και στα έξοδά τους. Το κράτος ζει σε διαρκή χρεοκοπία, ενώ αγρότες και βιοτέχνες συνθλίβονται από τις εξοντωτικές φορολογίες. Οι 10.000 απολυμένοι από τον εθνικό στρατό αγωνιστές ζητιανεύουν, καθώς οι Βαυαροί οδηγούν σε μαρασμό τη χώρα και σε οικονομική εξαθλίωση όλο τον πληθυσμό της.
Τότε στήνεται η συνωμοσία κατά του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα και στις αντιδράσεις του λαού των «υποτελών» οι Βαυαροί αντιδρούν με τρομοκρατία και άγρια αστυνομικά μέτρα.
Επισημαίνεται ότι στα χρόνια του Όθωνα φτάνουν στη χώρα μας και οι πρώτες σοσιαλιστικές ιδέες από γάλλους πολιτικούς πρόσφυγες, οπαδούς του ουτοπικού σοσιαλιστή Σαιν Σιμόν, με σημαντικότερο το Γουσταύο Έιτχαλ.
Το Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου στα τελευταία χρόνια της Αγγλοκρατίας
Το πέρασμα από την Κέρκυρα
Όταν ο Όθωνας φθάνει στην Ελλάδα, αρμοστής των Ιονίων Νήσων είναι ο Nugent, άνθρωπος με φιλελεύθερες αρχές για την εποχή του και θετική προσφορά στην πνευματική ανάπτυξη των νησιών, όπως σημειώνει η Μαρία Ασπιώτη.
Η αγγλική φρεγάτα «Μαγαδασκάρη» που μεταφέρει το νέο βασιλιά των Ελλήνων, φθάνει στην Κέρκυρα τις πρώτες μέρες του Γενάρη του 1833. Η επίσκεψη του Όθωνα προσφέρει στο Nugent μια ευκαιρία για να εκδηλώσει τα φιλελληνικά του αισθήματα. Δεν αρκείται μόνο στην τυπική υποδοχή ενός βασιλιά μια οποιασδήποτε ξένης χώρας. Στις επίσημες εκδηλώσεις κυριαρχεί ένα θερμός τόνος που δίνει αφορμή ακόμα και στην προσκολλημένη στα αγγλικά συμφέροντα «Εφημερίδα των Ηνωμένων Κρατών των Ιονίων Νήσων» να τονίσει τους δεσμούς των Επτανησίων με το νεαρό βασιλιά.
Αλλα και στις ιδιωτικές εμφανίσεις του Όθωνα, ο Nugent πρωτοστατεί στη θερμότητα υποδοχής με τόσο ενθουσιασμό, που στο Σκριπερό τον βλέπουμε, μαζί με τον φιλοξενούμενό του, να κόβει και να μοιράζει ψωμί στους χωρικούς και να τους κερνάει κρασί.
Αποβίβαση του Όθωνα στο Ναύπλιο από την αγγλική φρεγάτα «Μαγαδασκάρη»
Το πρόγραμμα της υποδοχής περιλαμβάνει και χορό στο Ανάκτορο. Η περιγραφή από την «Εφημερίδα των Ηνωμένων Κρατών των Ιονίων Νήσων» στις 19-01-1833:
« Μετά το γεύμα η Α.Μ. ευαρεστήθη να δώση χέρι εις την Λαίδη Νούγεντ και εμβήκε μαζί της, ακολουθούμενος από την Αυλήν του και από την Αντιβασιλείαν, εις το Δωμάτιον του Χορού, όπου η Α.Μ. όχι μόνον εχόρευσε διάφορα βαλς με την Λαίδη Βούδφορδ και με άλλας Κυρίας, αλλ’ ωσαύτως εκαταδέχθη να ομιλήση με την μεγαλητέραν ευπροσηγορίαν εις τα διάφορα Υποκείμενα οπού του επαρρησιάσθησαν».
Γιώργος Ζούμπος
ΠΗΓΕΣ:
1) «1833: Ο Βαυαρός Όθων αποβιβάζεται στο Ναύπλιο» στο «Ριζοσπάστη», φ. 25-01-2001
2) Μαρία Ασπιώτη, «Το ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου. Η βασιλική έπαυλη Mon Repos», Εκδ. Σχερία, Κέρκυρα,1964
* * *
Leave A Comment